بررسی دلایل عدم دسترسی به حقآبه تالاب «قوروگول»
تبریز _ سلسله نشستهای گفتگوی محیطزیستی ، با محوریت «قوروگؤل و چالش حقآبه تالابها» با حضور کارشناسان محیطزیستی و به همت خانه فعالین محیطزیست استان، در اتاق بازرگانی تبریز برگزار شد.
اقتصاد آنلاین؛ گروه استانها _ به گزارش اتاق بازرگانی تبریز ، مجید رحمانی، عضو هیئتمدیره خانه فعالین محیطزیست، در ابتدای این نشست ضمن تأکید بر اهمیت تالابها اظهار داشت: تالابها یکی از موضوعات حساس محیطزیستی محسوب میشوند، بهطوری که میتوان آنها را بهعنوان آیینه تمامنمای منطقه دانست، به عبارتی، اگر سیاستها و فعالیتهای یک منطقه در مسیر درست باشند، تالابها نیز حال خوبی خواهند داشت و برعکس.
وی خاطرنشان کرد: تالاب قوروگؤل بهدلیل دارا بودن ظرفیتهای اقتصادی، گردشگری و محیطزیستی بسیار ارزشمند است، اما متأسفانه از ظرفیتهای آن غافل هستیم.
تالاب بینالمللی، خانه پرندگان در حال انقراض
سعید گنجعلی، دانشآموخته علوم مهندسی محیطزیست، در تشریح و معرفی این تالاب گفت: تالاب قوروگؤل در سال 1354 بهعنوان تالاب بینالمللی به ثبت رسید و در سال 1390 بهدلیل اهمیت ویژه اکولوژیک، بهعنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد؛ در این منطقه ۹۲ گونه پرنده که اکثرشان برای زادآوری به تالاب میآیند، وجود دارند، برای مثال گونههایی مثل اردک بلوطی ، اردک سرسفید ، لک لک ، فلامینگو که در بین آنها ، اردک سرسفید از جمله پرندگان در حال انقراض محسوب میشود.
وی با طرح این سؤال که چرا به حقآبه این تالاب دست نمییابیم؟ به تشریح عوامل موثر در این زمینه پرداخت و گفت: از جمله دلایل عدم دسترسی به این هدف، دخالت انسان در طبیعت، مشکلات کانال آبی بهدلیل تغییرات دمایی، ویلا سازیهای اطراف تالاب، چاههای غیر مجاز و کشاورزیهای غیر اصولی است. همچنین تخلیه فاضلاب به تالاب توسط مردم محلی از جمله آسیبهایی است که به تالاب وارد میشود.
گنجعلی، حداقل مقدار آب مورد نیاز برای این تالاب را یک الی یک و نیم میلیون مترمکعب از طریق کانال دانست.
خشکیدن تالابها، مشکلی در سطح کشوری
احمد رحمانی، عضو هیئتمدیره خانه فعالین محیطزیست، در این نشست با بیان اینکه فعال محیطزیستی مثل یک سنسور خطر در جامعه عمل میکند، گفت: اکثر مسئولین استان متوجه میزان وخامت اوضاع نیستند و گروهی باید بهصورت مکرر به آنها اطلاعرسانی بکنند، آن دسته مسئولین که اطلاع کافی از اوضاع دارند، بهدلیل عدم هماهنگی بین ارگانها و ادارات دولتی نمیتوانند مفید واقع شوند، پس برای منافع عمومی باید ارگانها هماهنگ و یکصدا شوند، چرا که مشکل تالابها، یک مشکل ملی است.
تأمین حقآبه تالابها، وظیفه شرکت آب منطقهای است
سولماز عظیمزاده، فعال محیطزیستی و عضو هیئتمدیره خانه فعالین محیطزیست، در پایان این نشست ضمن بررسی جلسات گذشته این NGO با نهادهای دولتی و شفافسازی گفت: حفاظت تالابها مربوط به یک ارگان نیست، در کتاب مدیریت تالابها، مشخصاً قید شده که مسئول تأمین آب تالابها، شرکتهای آب منطقهای هستند و نه اداره محیطزیست، پس ارگانهای دولتی نیز باید با برقراری ارتباط صحیح به رفع این مشکل بپردازند.